De standaardisatie van tools en apparatuur in windindustrieprojecten en OEM's (Original Equipment Manufacturers) kan de groene transitie versnellen en tonnen aan staal besparen. Dat is de eerste uitkomst van het vorig jaar gestartte partnerschap tussen Vestas en Siemens Gamesa met als doel het zogeheten seafastening te standaardiseren en zo kosten te verminderen.
Er is inmiddels een richtlijn ontwikkeld met steun van diverse belangrijke spelers in de offshore windsector, waaronder Havfram, Cadeler, Fred Olsen Windcarrier, Van Oord, RWE, Vattenfall en Equinor. Ørsted is een van de eerste ontwikkelaars die de nieuwe standaard in zijn installatiecampagnes implementeert.
De impact van seafastening
Seafastening gaat om het proces waarbij onderdelen of ladingen – vaak groot en zwaar – stevig worden vastgezet op een schip of ponton zodat ze veilig kunnen worden vervoerd over zee. In de context van offshore wind betekent dit bijvoorbeeld dat windturbinecomponenten (zoals bladen, torendelen of fundaties) tijdens transport goed worden gefixeerd om schade en verschuiving tijdens ruwe zee te voorkomen.
Bij het vervoer van torens, bladen en nacelles naar een windpark op zee worden deze elementen vaak met speciaal ontworpen stalen frames en klemsystemen vastgezet op het dek van een transportschip. Soms worden er ook dempingsmaterialen gebruikt om trillingen op te vangen. et gaat om de bevestigingsstructuren die worden gebruikt om windturbinecomponenten zoals torens, bladen en nacelles veilig te vervoeren op installatieschepen.
Zodra een installatie offshore is voltooid, moeten ze worden ontmanteld en van het schip worden verwijderd, wat aanzienlijke kosten en tijdverlies met zich meebrengt. Bovendien moeten schepen hierdoor dagen inactief worden gehouden, waardoor hun operationele beschikbaarheid wordt verminderd. Moderne installatieschepen voor windturbines hebben voor de gereedschappen voor elk project op maat gemaakte seafastening-constructies nodig van enkele duizenden tonnen staal in zeevastende constructies. Volgens Jesper Møller, Chief Engineer Offshore Execution bij Siemens Gamesa, is dit proces kostbaar in termen van uren, geld en impact op de energietransitie.
Wind Industry Standardization (WIS) project
Siemens Gamesa en Vestas besloten daarom een gezamenlijke stap te zetten en te werken aan een gemeenschappelijke, gestandaardiseerde oplossing. Dat was begin januari het idee achter de opzet van een partnerschap onder leiding van Energy Cluster Denmark, tussen Siemens Gamesa Renewable Energy A/S, Vestas Wind Systems A/S, Cadeler, Fred. Olsen Windcarrier A/S Denemarken en Havfram.
Het partnerschap heeft inmiddels geleid tot de ontwikkeling van een nieuwe richtlijn die maakt het mogelijk om seafastening in meerdere projecten te hergebruiken, waardoor staalafval en ontwerptijd worden verminderd. Dit zal windenergie kosteneffectiever maken, de groene transitie versnellen en uiteindelijk de energiekosten voor consumenten verlagen.
De eerste resultaten van het project zijn nu binnen. Het rapport: Seafastening Design Guideline SG 14-222 DD & SG 14-236 DD en Vestas V236 doet hiervan uitgebreid verslag. In het rapport pleiten ze voor de standaardisatie van seafastening—de bevestigingsstructuren die worden gebruikt om windturbinecomponenten zoals torens, bladen en nacelles veilig te vervoeren op installatieschepen.
Impact
De richtlijn is ontwikkeld met steun van diverse belangrijke spelers in de offshore windsector, waaronder Havfram, Cadeler, Fred Olsen Windcarrier, Van Oord, RWE, Vattenfall en Equinor. Ørsted is een van de eerste ontwikkelaars die de nieuwe standaard in zijn installatiecampagnes implementeert.
De standaardisatie van seafastening-structuren kan leiden tot:
- Snellere uitrol van offshore windprojecten
- Lagere kosten voor transport en installatie
- Betere benutting van installatieschepen
- Een duurzamere en efficiëntere supply chain
De ontwikkeling van de zogeheten WIS Seafastening Design Guideline wordt in het rapport nader onderbouwd.